سود کاشت زعفران
کاشت زعفران تقریبا دیم است، پیازش را که می‌کارند، خودش به مرور زیر خاک جوجه می‌کند و تکثیر می‌شود. برای هفت تا ۱۰ سال بعد هر سال تنها سه بار آبیاری نیاز دارد و در فصل گل که یک ماه در تمام سال از نیمه آبان تا نیمه آذر ادامه دارد، هر روز صبح گل‌های تازه می‌دهد. مقدار زعفرانی که در هر سال می‌شود از زمین‌ها برداشت کرد متفاوت است. معمولا در سال اول، تنها یکی دو کیلو زعفران خشک از هر هکتار زیر کشت زغفران به دست می‌آید، در سال دوم مقدارش به چهار تا شش کیلو می‌رسد، از سال سوم به بعد، از هر هکتار زمین می‌شود ۱۰ کیلو و بیشتر زعفران خشک برداشت کرد. کشاورزان نمونه حتی بیش از ۳۰ کیلو زعفران هم از هر هکتار برداشت کرده‌اند؛ با در نظر گرفتن این‌که قیمت هر کیلو زعفران خشک در فصل برداشت می‌تواند به بیش از 12 میلیون تومان برسد، کشت زعفران سود اقتصادی خوبی دارد.
شهرهای کاشت زعفران در ایران
کشت زعفران در ایران به‌ویژه در شهرستان‌های تربت حیدریه،زاوه(روستای کاریزک ناگهانی)،قاینات ( در روستاهای فندخت، بهناباد، استند، آبیز، اسپاد، اردکول)، فردوس، بشرویه، سرایان و بیرجند در استان خراسان جنوبی و شهرستان‌های تربت جام، تایباد، باخرز، گناباد، سبزوار، ششتمد، نیشابور و بجستان، کاشمر، خلیل‌آباد و کوهسرخ در استان خراسان رضوی و به تازگی در استان‌های اصفهان ( نطنز ) فارس، کرمان، سمنان (شاهرود)، لرستان، قزوین، اردبیل و استان آذربایجان شرقی کشت می‌شود.
پیازچه زعفران در مناطق سردسیر با بارندگی زیاد بسیار بهتر از مناطق گرمسیر عمل می‌آید و یکی از دلایل اصلی که باعث تمایز زعفران مرغوب از زعفران نامرغوب می‌شود، شرایطِ اقلیمی و آب و هوای آن منطقه است که هرچقدر منطقه سردسیرتر باشد، عملکرد و عیار زعفران بالاتر می‌رود.
زعفران به دلیل طبع گرم آن تا حد زیادی می‌تواند در مقابلِ هوای سرد مقاومت کند، پیاز زعفران در دمای منفی چهل درجه سانتیگراد به رشد عادی خود ادامه می‌دهد و شادابی و نشاط برگ‌ها را کاملاً حفظ می‌کند.
تاریخچه کاشت زعفران
سابقه کشت زعفران در ایران به عهد باستان می‌رسد. سپس از ایران به یونان و روم نیز برده شد. در دوره پارت‌ها زعفران ایران به روم صادر می‌شد و بعدها در دوره مغول زعفران ایران به چین صادر شد و چین نیز از جمله مشتریان زعفران در ایران شد. گفته شده در دوره ساسانیان زعفران در قم نیز رایج شد. در دوره اسلامی زعفران به کشورهای عربی نیز برده شد و کشورهای اطراف مدیترانه نیز با طریقه کشت آن آشنا شدند.